HIPOKRYZJA –  od greckiego hypokrisis  które oznacza fałszywość, dwulicowość, obłudę ale także grę sceniczną, granie roli czyli po prostu udawanie. 

Niestety brak szczerości jest stałą cechą ludzkich społeczeństw. Julio Cortazar stwierdził, że „Dojrzałość - jeżeli coś takiego istnieje - w ostatecznym sensie jest hipokryzją.”

Według definicji hipokryzja jest to zachowanie lub sposób myślenia i działania charakteryzujący się niespójnością stosowanych zasad moralnych. Udawanie serdeczności, szlachetności, religijności, zazwyczaj po to, by wprowadzić kogoś w błąd co do swych rzeczywistych zamiarów i czerpać  z tego korzyści. Najwyraźniej więc to intencja stawia granicę pomiędzy dyplomatycznym unikiem a naganną manipulacją.

Wiele wskazuje na to, że mimo iż hipokryzji nie lubimy nie zniknie ona szybko z mapy ludzkich zachowań.

Może więc warto częściej wskazywać ją palcem choć przejawia się na wiele sposobów:

- przez oficjalne głoszenie przestrzegania określonych zasad moralnych i jednoczesne ich "ciche" łamanie, gdy nikt ważny tego nie widzi
- ukazywanie całkiem odmiennych obliczy moralnych w różnych sytuacjach
- wymyślanie teorii, które w pokrętny sposób tłumaczą to co robimy w myśl zasady, że cel uświęca środki
- tworzenie obszarów tabu

Aby samemu nie ulec pokusie warto  trenować rozbrajająca szczerość… oto wprawka z Woody’ego Allena mistrza w tropieniu hipokryzji:

Wyglądacie na szczęśliwych. Jak to robicie?
Ona: Jestem bezmyślna, ograniczona, nie mam poglądów ani nic ciekawego do powiedzenia.
On: I ja też.